تریستان کلنسور

لئون لوکلر،معروف به تریستان کلنسور،در سال 1874 در نزدیکی های پاریس به دنیا آمد و به سال 1966 در پاریس چشم از جهان فرو بست.شعر آزاد را به خوبی می شناخت.از وزن های سنتی فرانسه،وزن های کوتاه و دلنشینی را بیرون می کشید که رنگی از ترانه های عامیانه و قدیمی داشت.چاشنی طنز را همیشه در شعر هایش رعایت می نمود و مضمون اشعارش را از مسایل آشنای مردم سرزمینش بر می گزید.منتقدان اشعار او را به " نغمه ی لطیف نی لبکی در بوستانی دور" تشبیه کرده اند.معروف ترین دفتر شعر او "پنجاه غزل خوابیده ی هوشیار" نام دارد.

او در عین حال آهنگ سازی توانا،نقاشی چیره دست و علاقمند به ادبیات ایران بود.

اتفاقی ست روان روی مدار باور
صبح این "عصر شب" و "فصل هبوط خنجر"
اتفاقی ست به قطعیت"خواهد افتاد"!
خط بطلان به تب حادثه ی خاکستر
چشم می بندم و کافر به خودم... می گردم
می شود باز پدیدار خیال آنسوتر
وهمی از زاویه ی تابش باور در دل
هم به اندازه ی باران یقین آخر
مردی از بطن تمامیت من خواهد رُست
مردی از جنس خودم؛ با هیجانی دیگر
مردی از طایفه ی "غیر تمام مردم"
مردی از حجم خداوند کمی کوچک تر
مثل الفاظ غزل؛ پاک تر از متن سپید
فکر اسطوره شدن در سر و ایمان در بر
نه که شمشیر؛ خدا در کف او می چرخد
می زند تیشه به اندیشه ی شمشیر آور
***
چشم می بندم و یکباره زمین می لرزد
صبح آغاز شده؛ وقت طلوعی بهتر...