شعر "فراموش شدَست!" از شاعر "مجیدجعفرزاده کسیانی"
روزگــاریـست کـــه لــبخـنـد فــــرامــوش شــدَسـت
سالـهـا پـیـش لـَـب از قَـــنـد فــــرامــوش شـــدَســت
چـشـمـه ی شـعرِ مـن انــگــار هـمه خــشکـیدَســت!
شـعــرم از قــافــیـه و بـَنــد، فـــرامــوش شـــدَســت
تــیـشـه بـر ریــشـه ی اندیـشـه ام آخــــر بــــزنــیـد،
بـــه جـهنـم کــه هـنـرمـنـد فــــــرامــوش شــدَســت!
نــه صـفــا مـانــده بــه دلـهــا و نــه مـهـری و وفـــا
آنچـه از صِدق کــه گــفتند، فــــرامـــوش شـــدَسـت
صـد تَـرَک خـورد لـَبَم ،چون کـه گَـــــــزیــدم بـسیار
گــوشــم از هَـرزگی ی پـَــنـد فــــرامــوش شــدَسـت
ســالـها از پِـیِ خــــود گــشـته و مـی گـَــردم بـــــاز
آه! ایـــــن بــنـده ی دربـنـد، فـــــرامـــوش شـــدَســت
هــمـه دلـها کـه پــر از حیله و نـیـرنگ و ریـــاسـت،
عشـق بــا بازی و تَـــرفَـنــــد فـــرامــوش شــــدَسـت
چـون بَـشَر خونِ بَـشَـر را بـــه شَــری مـی ریــــزَد،
زنــدگی هــم زده چــون گــند، فـــرامـوش شـــدَسـت
دیــرگاهـیــست کـــــه دلـخـانـه مــرا می خــوانَـــــد،
بــــه جــهــــانی کـــه خداونـد فــرامـوش شــدَسـت!
تَـبَـر آریـــد کــــه من ،یــکــسَره جــنـگل بِــزَنَــــم،
تَـبَـرِسـتانِ شــما چـند؟ فــــــــرامــوش شـــدَسـت؟!
عصرِ مـا ،عـصرِ فــرامـوشی و بـیگـانـگی اســـت
پــدر و مـادر و فـرزنـد فــرامـــــــوش شــــدَســت!
سـاده تَر گویم ،از ایـن عصر، چه ها می خواهـیم؟!
هــرچـه دِل بــوده و دِلـبَـند، فـــرامـوش شــــدَسـت!
:: موضوعات مرتبط:
شاعران سایت شعرنو ,
,
:: برچسب‌ها:
مجید جعقر زاده کسیانی ,
شعرنو ,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
