سی امّ دی ماه سالگرد پرواز استاد بزرگ نور علی خان برومند بود. با نهایت تأسف به علت مشغله فراوان شغلی نتونستم آن را به موقع دوباره تقدیم دوستان کنم. دو سال قبل در سالگرد پرواز استاد یک ویدئو تقدیم دوستان کردم که آن را دیگر بار با بزرگداشت یاد آن استاد بی همتا تقدیم می‌کنم. نوشته‌های زیر مربوط به زمان تهیه ویدئو است.
سی امّ دی ماه امسال سی و پنجمین سالگرد پرواز استاد اسطوره ای موسیقی ایران زمین، شادروان نور علی خان برومند است. استاد برومند در سال ۱۲۸۵ شمسی در تهران متولد شدند. در سنّ ۱۳ سالگی به محضر استاد نامی، غلام حسین درویش (درویش خان) رسیدند و اصول نواختن تنبک و تار را از ایشان فرا گرفتند. استاد برومند دراوان جوانی برای ادامه تحصیلات در رشته پزشکی به آلمان رفتند و در آنجا مدتی نیز تعلیم پیانو دیدند. متاسفانه در سال آخر پزشکی پس از حادثه افتادن از اسب در نهایت بینایی خود را از دست دادند. استاد برومند در بیتی در این مورد میفرمایند:
مارا زدیده هیچ به جزاشک بهره نیست وین بهره بس زدیده که باآن توان گریست
استاد برومند همچنین تار و سه تار نوازی را از استاد صبا و سنتور را نزد حبیب سماعی آموختند. گفته شده است که ایشان در نواختن تنبک شیوه‌ای منحصر به خود داشتند چنانکه عارف قزوینی در جمعی چنان تحت تاثیر قرار گرفت که دست ایشان را بوسید. فراموش نکنیم که تمامی این معرفت‌ها با وجود نابینایی ایشان به دست آمده است، کار بسیار ارزنده‌ای که از استاد برومند بر جای مانده ضبط ردیف کامل ردیف تار میرزا عبد الله است که ایشان طی سالها از شادروان اسماعیل قهرمانی آموختند. این اثر ارزنده با اجرای اسماعیل خان یکی از بزرگترین مفاخر موسیقی ردیفی ایران زمین است. استاد برومند بر ردیف آواز ایرانی نیز احاطه‌ای فراخور ستایش داشتند و در این راه تاثیری فراوان از سبک استاد طاهرزاده و تعالیم درویش خان گرفته بودند. این گنجینه آوازی به جمعی از شاگردان برجسته ایشان استادان محمد رضا شجریان, نورالدین رضوی سروستانی و اکبر گلپایگانی انتقال یافت. استاد بزرگوارم آقای رضوی سروستانی این ردیف‌ها را با تار جناب داریوش طلائی به طور کامل اجرا نموده اند و تا آخرین روز‌های عمر پر برکت خود به ضبط این اثر میبالیدند.
استاد برومند اولین استاد گروه موسیقی دانشگاه تهران بودند و شاگردان بزرگی به جامعه موسیقی ایران تقدیم نمودند، ایشان را باید در کنار اساتیدی چون، عبدالله دوامی و ابوالحسن صبا حلقه وصل موسیقی دانان قدیم و جدید ایران دانست که از فراموشی بسیاری از ملودی‌های قدیم ایرانی جلوگیری نمودند. این استاد گرانقدر در سال آخر عمر خود ریاست آزمون باربد که برای پرورش استعدادهای موسیقی ایرانی بنا نهاده شده بود را عهده دار شدند و در راه پرورش استعدادهای موسیقی ایران همّت بسیار به خرج دادند. استاد برومند پس از عمری پر بار به ارزش موسیقی یک ملت در سی امّ دی ماه ۱۳۵۵ جان به جان آفرین تسلیم نمودند. در نماهنگ تقدیمی که ارزش تاریخی دارد، به مطالبی در مورد فقدان ایشان اشاره میگردد، با تأسف فراوان به علت محدودیت‌های فیسبوک تنها ۲۰ دقیقه از این برنامه که بسی طولانی تر است را عرضه مینمایم. یاد این استاد اسطوره‌ای موسیقی ایرانی گرامی باد
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
